De gezegende wijnen
van Châteauneuf-du-Pape

Châteauneuf heeft veel te danken aan de uitstekende bodem en de beroemde ‘galets’ (dikke ovale rolkeien) die over zijn wijngaarden uitgespreid liggen. De Rhônegletsjer heeft ze er miljoenen jaren geleden achtergelaten, soms in lagen van wel 2 meter dik.

Die rolkeien zijn een godsgeschenk voor de wijnstokken. Ze nemen de hitte van de overvloedige zonuren op. ’s Nachts komt al die warmte weer vrij. Bovendien zorgt de dikke steenlaag voor een perfecte afwatering. De stokken staan dus altijd droog en hebben het altijd lekker warm: ideaal voor een constante, volle rijping.    

Nog een troef van formaat: de gepassioneerde wijnmakers. Na een bloeiperiode onder de pausen krijgt Châteauneuf het moeilijk. Aanhoudende politieke onrust, oorlog én druifluis zorgen voor een totale ravage in 1865. Veel wijnboeren stoppen definitief en kiezen voor fruitbomen.

Het herstel volgt langzaam. De châteauneufs krijgen eerst een nieuwe kans als versterkende wijnen om bij bourgognes te gieten. Langzaam stijgt hun kwaliteit en in de jaren 1920 volgt de volledige terugkeer van Châteauneuf. Onder impuls van getalenteerde wijnbouwers beginnen de wijnen aan een steile klim, tot het immense succes en prestige van vandaag.  

Waarom Châteauneuf ‘du Pape’ ?

Door de godsdienstoorlogen in Rome wordt paus Clemens V in 1309 verdreven naar het Palais des Papes in Avignon. Zijn opvolger, Johannes XXII, ruilt Avignon in voor een gigantische zomerresidentie die hij in Châteauneuf laat bouwen: het Châteauneuf-du-Pape, al zou het die naam pas voor het eerst in de 19de eeuw krijgen. De paus en zijn hofhouding houden duidelijk van de mooiere dingen des levens en de wijnen van Châteauneuf worden een veelgevraagde lekkernij.

 

De druiven

Traditioneel zijn in Châteauneuf 13 druivensoorten toegestaan. De voornaamste zijn grenache, syrah en mourvèdre (GSM). Ze worden voornamelijk aangevuld met cinsault, muscardin, counoise, clairette en bourboulenc. Minder frequent zijn de roussanne, picpoul, terret noir, vaccarèse en picardan. De meeste domeinen hebben toch 6 à 8 soorten in hun wijngaarden staan.